واکس ها

واکس ها هیدروکربن هایی هستند که از نفت خام استخراج می شوند. وجود ترکیبات شیمیایی با ارزشی نظیر پارافین های نرمال در واکس ها، نظر هر شیمی دانی را به خود جلب می کند. (واکس نفتی wax oil)

با استفاده از واکنش های شیمیایی می توان مواد با ارزشی را بدست آورد که در صنایع مختلف مورد استفاده قرار بگیرد. واکس های نفتی را برحسب مواد اولیه ای که از آن به دست می آیند به سه دسته تقسیم مکنند.

واکس های پارافینی

این نوع واکس از مواد اولیه با نقطه جوش پایین به دست می آیند و بیشتر ترکیبات سازنده آن از هیدروکربن های نرمال پارافینی است.

هیدرو کربن های سازنده واکس دارای۲۰ تا۴۰ مولکول کربن می باشند و جرم مولکولی آنها بین۲۸۰ تا۵۶۰ متغیر است.

هم چنین در دمای عادی جامد بوده و ویسکوزیته آن حدود ۳۵-۴۵ SUS (در۱۰۰ درجه سانتی گراد) و کریستال های آن به صورت سوزنی یا صفحه ای است.

واکس های میکروکریستال

واکس های میکروکریستال از واکس گیری مواد اولیه سنگین  به دست می آیند. کریستال های آن از انواع پارافینی ریزتر بوده و جرم مولکولی آن حدود۸۰۰-۴۵۰ وتعداد ترکیبات کربن سازنده آن بین۵۷-۳۲ می باشد. واکس های میکروکریستال در مقایسه با انواع پارافین ها با اسید سولفوریک، اسید نیتریک و اسید سولفونیک بهتر ترکیب می شوند و علت این ترکیب، وجود هیدروژن، روی کربنِ نوع سوم است.

انواع اکسیده شده این واکس ها در صنایع تولیدی واکسِ کف اطاق (POLISH) استفاده می شود. هم چنین در تولید رنگ به عنوان پیگمان سوسپانسیون به کار گرفته می شوند.

پترولاتوم

اگر عمل واکس گیری بر روی مواد باقی مانده تقطیر انجام شود واکس حاصل را پترولاتوم می نامند. کریستال های آن از دو نوع قبلی ریزتر بوده و مقداری روغن را در خود نگه داری می کنند به طوری که معمولاً حالت ژلاتینی دارند.

جرم مولکولی آن بین۹۸۰-۵۶۰ و نقطه ذوب آن بین۸۵-۵۵ درجه سانتی گراد است. در مواقعی که بخواهند پترولاتوم را بدون استفاده از حلال و حرارت پخش کنند،

از پترولاتوم امولسیون شده در آب استفاده می شود. با استفاده از یک امولسیون کننده نظیر تترا اتانول آمین تهیه کرد.

(واکس نفتی wax oil)